Lavender Nightsky

Κάποιοι μας αντιμετωπίζουν αδιάφορα.

Κάποιοι μας απεχθάνονται..

Πολλοί από αυτούς μας αγαπούν.Όχι όμως γι'αυτό που είμαστε.

Γι'αυτό που θέλουν εκείνοι από εμάς να γίνουμε...

Ελάχιστοι από αυτούς μας αγαπούν γι'αυτό που είμαστε...

Ένα περίεργο κομμάτι αγάπης είναι ο έρωτας.

Και πάνω από αυτόν ο θαυμασμός,η λατρεία...

Είναι αλήθεια αξιοθαύμαστο όμως πως δεν ορίζουμε τίποτα...

Ποτέ δεν μπορέσαμε να ορίσουμε τα βαθύτερα αισθήματα μας...

Και έτσι καταλαβαίνεις πως δεν είσαι μόνο σάρκα.

Υπάρχει κάτι που λέγεται ψυχή...Κι αυτό δεν μπορεί να χάνεται αβέβαια...

Καθώς όμως δεν ορίζουμε τα αισθήματα μας,ποιόν αγαπάμε;

Εκείνον που μας αγαπάει γι'αυτό που θέλει από εμάς;Εκείνον που μας απεχθάνεται;

Είναι σπάνιο να είναι εκείνος που πραγματικά θα θελήσει να ακούσει τις ιστορίες μας...

Και θα τις θυμάται...Και αυτό είναι η συνταγή της ευτυχίας και της πληρότητας.

Συνήθως αγαπούμε εκείνους που δε μας αγαπούν πραγματικά...

Και αγνοούμε όσους μας εκδηλώνουν παντοιοτρόπως την αφοσίωση τους...

Πόση λύπη πρέπει να νοιώθουν εκείνα τα άτομα;Τι καημό;

Κι εμείς να κυνηγάμε μια χίμαιρα...Μια δροσοσταλίδα που θα χαθεί με τις πρώτες αχτίδες...

Λαχταράμε εκείνους που μας πληγώνουν κάθε μέρα...Και είμαστε ευτυχισμένοι με αυτό...

Ενώ εκείνοι που μπορούν να μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένοι,περιμένουν καρτερικά έξω στη βροχή...Όμως εμείς δεν τους ανοίγουμε την πόρτα...

Are we even now?Do you feel used?Do you feel bruised?Did I squeeze something out of you?

Tell me how you feel...

And then spit on my face.

Lead me astray.

Curse me to death.

Swear you'll never love again

Turn your eyes away

Cry your faith out

But dare not leave me wonder

Did you feel the pain?

Did you see sweet summer blood?

Sand turning to stone as you step on it?

Dreams crashing on little pieces?

The moon being swallowed by the sea?

I want to taste every drain of your pain

For it is I that have caused it

For it is I that provoked such emotions

And I'm alive

And we're even now

Or aren't we?...